گرداننده وزارت کشور کيست؟

پورمحمدی رفتنی است ؟ کی ؟

شایعاتی در مورد استعفای شخص وزیر کشور مصطفی پورمحمدی منتشر شده است که وی آن را تکذیب نکرده است
سردار افشار درباره برخی اخبار مربوط به استعفای پورمحمدی و برخی مدیران و اینكه آیا چنین خبرهایی در انتخابات تاثیر خواهد داشت یا خیر؟ گفت: "چنین حاشیه‌هایی تاثیر چندانی در انتخابات ندارد ما باید سعی كنیم شایعات را كنترل كنیم تا تاثیر منفی خود را در انتخابات نگذارند. آنچه در ستاد انتخابات قرار دارد تشویق مردم به حضور حداكثری در پای صندوق‌های رای است."
با این همه حضور مصطفی پورمحمدی در وزارت کشور هرروز کمرنگتر میشود، اگرچه اعلام شده که استعفای او به مصلحت نظام نيست و پذیرفته نشده، اما مسلم است که وی از راس وزارت کشور کنار گذاشته و اگرچه عنوان وزیر از او گرفته نشده ولی واقعاً کاره ای نیست. دليلش هم اين است که به رغم اطلاعیه‌ رسمی روز شنبه وزارت كشور مبنی بر حضور مصطفی پورمحمدی وزیر كشور در مراسم آغاز به كار رسمی ستاد انتخابات، این مراسم صبح امروز یكشنبه بدون حضور وزیر كشور و با شركت سردار علیر‌ضا افشار معاون سیاسی وزیر كشور و رییس ستاد انتخابات هشتمین دوره مجلس در محل ستاد انتخابات برگزار شد. این در حالی است که پیش از این سردار ذوالقدر، قائم مقام وزیر کشور از مقام خود کناره‌گیری کرده و بنا بر اخبار تایید نشده، وی به توصیه افرادی خارج از وزارتخانه کنار گذاشته شده است.
احمدزيدآبادی کارشناس مسائل سیاسی ایران در تحلیلی برای بی بی سی يکشنبه 09 دسامبر 2007 - 18 آذر 1386 نوشته است

تا پیش از استعفای علی لاریجانی از مقام دبیری شورای عالی امنیت ملی ایران، جامعه سیاسی ایران به شایعات مربوط به استعفای مقام های ارشد نظام جمهوری اسلامی کمتر حساسیت نشان می داد، اما کناره گیری غیرمنتظره آقای لاریجانی از مقامش، حتی افراد سخت باور را متقاعد کرده است که در پشت صحنه سیاست ایران مسائلی مهمتر از آنچه اعلام و علنی می شود، در جریان است.
در روزهای اخیر، شایعه استعفای وزیران کشور، کار و امور اجتماعی، جهاد کشاورزی، اقتصاد و دارایی و رئیس کل بانک مرکزی در رسانه ها مطرح شده است اما آنچه تا کنون به واقعیت پیوسته، استعفای محمود فرشیدی وزیر آموزش و پرورش و محمدباقر ذوالقدر معاون امور امنیتی وزارت کشور است که کمتر کسی احتمال آن را می داد.
استعفای آقای ذوالقدر که مصطفی پور محمدی وزیر کشور آن را تایید کرده است، از نقطه نظر پیوندی که تصور می شود بین دولت آقای احمدی نژاد و سران ارشد نظامی وجود دارد حائز اهمیت است و بنابراین در فضای ناشفاف سیاسی ایران، تحلیل گران بسیار علاقمندند که معنا و مفهوم سیاسی آن را دریابند.
آقای ذوالقدر در اوایل پیروزی انقلاب ایران رهبری شاخه راستگرای سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی را به عهده داشت و مانند بسیاری از رهبران این سازمان در سپاه پاسداران انقلاب فعالیت می کرد.
پس از آن که آیت الله خمینی، بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی، فعالیت سیاسی در نهادهای نظامی را ممنوع اعلام کرد، سران شاخه چپگرای سازمان مجاهدین از رده های مختلف سپاه کناره گیری کردند، اما آقای ذوالقدر که به علت روابط نزدیکش با روحانیون سنتی و محافظه کار به ویژه آیت الله حسین راستی کاشانی از اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، به صورت دشمن شماره یک طیف چپگرای سازمان متبوع خود در آمده بود، به کار خود در سپاه پاسداران ادامه داد و از همین رو از سوی همکاران سابقش به ادامه فعالیت سیاسی جناحی در یک نهاد نظامی متهم شد.
آقای ذوالقدر در طول جنگ هشت ساله ایران و عراق به رده های ارشد فرماندهی سپاه پاسداران رسید، اما گفته می شود که به علت تمایلات سیاسی راستگرایانه‌ و نیز سمت ستادی اش که او را عملا از صحنه عملیات جنگی دور نگه می داشت، در بین نیروهای سپاه از محبوبیت چندانی برخوردار نبود.
با این حال، در طول دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی، آقای ذوالقدر در سمت قائم مقامی فرمانده کل سپاه پاسداران متهم بود که علیه دولت و برنامه اصلاحات آن فعالیت می کند و به همین جهت، نامه هشدارآمیز جمعی از فرماندهان سپاه به آقای خاتمی تا اندازه ای به فعالیت های او نسبت داده شد.
از این جهت آقای ذوالقدر به خلاف بسیاری از فرماندهان سپاه، همواره مورد حساسیت شدید گروه های اصلاح طلب ایران بوده و حتی پیروزی آقای احمدی نژاد در انتخابات دور نهم ریاست جمهوری تا اندازه ای به حساب اقدامات او در سپاه گذاشته شده است.
عزیمت آقای ذوالقدر از سپاه پاسداران به وزرات کشور دولت آقای احمدی نژاد و تصدی معاون امور امنیت این وزارتخانه حساسیت نسبت به پیوند او با ظهور دولت نهم را افزایش داد و هر چند که این جابجایی تفسیرهای مختلفی از جمله تنزل موقعیت و رتبه او را در پی داشت، اما تفسیر غالب در بین اصلاح طلبان این بود که آقای احمدی نژاد مایل است پست های حساس سیاسی دولت خود را در اختیار متحدان نظامی خود قرار دهد و به عبارتی اوضاع را در جهت میلیتاریزه شدن سوق دهد.
اظهار نظر آقای ذوالقدر مبنی بر این که انتخاب آقای احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور نتیجه یک برنامه چند لایه و پیچیده از سوی حامیان وی بوده است، به تصور فوق دامن زد و انتصاب او به معاونت امور امنیتی وزرات کشور این احتمال را قوت داد که وی می خواهد پیروزی آقای احمدی نژاد و جناح حامی وی را در هر انتخاباتی قطعی و مسجل کند.
از چندی پیش خبر نارضایتی شدید آقای ذوالقدر از عملکرد آقای احمدی نژاد در سطوحی از جامعه سیاسی انتشار یافته بود. به هر حال، خبر استعفای آقای ذوالقدر که گفته می شود در حقیقت برکناری او از مقامش توسط آقای احمدی نژاد بوده است، نشان دهنده آن است که درباره پیوند نظامیان با آقای احمدی نژاد تا اندازه ای اغراق شده است و ظاهرا تعهد افرادی مانند آقای ذوالقدر به جناح محافظه کار سنتی که در حال حاضر روابط چندان گرمی با دولت آقای احمدی نژاد ندارد، بیش از تعهد آنها به آقای احمدی نژاد و حلقه کوچک حامیان اوست.