درج فسمتی از پاسخ دکتر عبدالکریم سروش درباره کجروی روحانی نمایان مدعی رهبری دینی

غرّش آتشبارهای دوربرد کجکول

.

به دنبال حملات سنگین آتشبارهای ستمسوز وبلاگ کجکول به سنگرهای فرسوده ء طاغوت ها و دجالها و رواج دهندگان خرافات, بسیاری از طلاب راه گم کرده، از خواب بیدار شدند و راه خود را از گردان هادیون و ملاجواد محرابی جدا کردند. به دنبال این تغییر مشی، وبلاگ سالوس که یکی از وبلاگ های فعال در مخالفت با درویشی بود؛ راه و روش خود را کاملاً تغییر داد و نامهء جمعی از طلاب حوزه علمیه قم را در افشاگری برعلیه ملاجواد محرابی خطاب به مشاور عالیمقام مقام عظمای رهبری به نقل از وبلاگ کجکول – بدون اشاره به نام وبلاگ - با آدرس منتشر کرد

http://www.saloos.blogfa.com/

این تغییر مشی وبلاگ سالوس امری پر بشارت است که باید آن را به فال نیک گرفت
به دنبال آن سیل نامه های مختلف از طلبه هایی که به اسم "طلبه راه گم کرده" امضا میکنند به آدرس کجکول فرستاده شد که بعضی از آنها را منتشر خواهیم کرد

این موج بزرگ , گردانندگان حوزه های علمیه را به خوف و وحشت از ریزش نفرات دچار ساخته و پس از بررسی زمینه های خلع لباس و نفی بلد ملاجواد محرابی , در مهندسی مدیریت حوزه قم نیز دست به تغییرات بنیادی زده اند که آن را کجکول در اطلاعیه روز قبل به اطلاع خوانندگان عزیز رساند

یکی از تلاشهای ملاجوادمحرابی یارگیری از بین طلبه ها با استناد به نظریات مراجع بزرگوار حوزه های علمیه برعلیه درویشها بود و برای این کار ابتدا با طرح سئوالات شیطنت آمیز و پر از خدعه و تقلب به تشویش اذهان آقایان مراجع دست میزد و سپس استفتا مینمود و فتوا میگرفت
از جمله این تصور را در حوزه ها پیش آورده بود که داشتن حسینیه بدعت است و سبب تفرقه میشود و باید حسینیه ها را تخریب کرد. در این باره از برخی مراجع هم حمایت گرفته بود. اخیراً آیت الله العظما ناصرمکارم شیرازی در سخنرانی خود در قم فرموده اند که میخواهند هرطور شده جلوی بدعتها را بگیرند و با بدعتها مبارزه کنند

.

به گزارش مرکز خبر حوزه، آیت‌الله‌العظمی مکارم شیرازی در درس خارج فقه خود با بیان اینکه سکوت در برابر انحرافات جایز نیست، با اشاره به انتقادهای خود از صوفیه، وهابیت و کسانی که وحیانی بودن قرآن را زیر سئوال برده‌اند، گفتند: برخی به من نامه نوشته‌اند که با این کارها، دشمن برایم درست می‌شود و اهانت می‌کنند، اما پاسخ این است که در برابر بدعت‌ها و انحرافات سکوت نمی‌کنم. وظیفه همه ما سکوت نکردن در برابر بدعت‌هاست. ما باید در برابر بدعت‌ها ایستادگی کنیم حتی اگر به قیمت اهانت و پخش شایعات تمام شود

.
کجکول به عوض هرنوع پاسخی به نظر ایشان قسمتی از جوابیه دوم دکتر عبدالکریم سروش را به آیت الله جعفر سبحانی منتشر میکند که " کجروی رهبران دینی" نام گذاری شده است

کجروی رهبران دینی

.

این قسمت را یکی از خوانندگان کجکول به نام قلندر ارسال کرده است
جمعه 27 اردیبهشت1387

.

اقا ملا صابر قسمتی از فرمایشات اقای سروش به ملا سبحانی

.

دردمندانه فرموده اید که سخنان شبهت آلود من، ضعف ایمان جوانان را در پی می آورد

آیا نمی اندیشید که رفتار عافیت جویانه و گفتار خردستیزانه پاره ای از روحانیان درین خصوص مقصرتر و مسوول ترست؟ می دانید چه چیز ریشه ایمان را می سوزاند: خرافه گستری به نام دین و بی عدالتی به نام خدا و سکوت در مقابل ستم

شما شاهدید که امروز در ایران نقد رهبری کردن، با جان خود بازی کردن است. گریبان این سیاست ایمان شکن و عدا لت سوزرا رها کرده اید و کاسه ها و کوزه ها را بر سر من می شکنید که چرا ایمان شکنی می کنم.می خوردن و رندی و خوش باشی کردن، به قول حافظ، چندان سهمگین نیست که "قرآن را دام تزویر کردن"

و آیا روحانیان ما همانقدر که به تفسیر حسّاسند به تزویر هم حسّاسند؟ جوانان ما کی و کجا گفتار نیک و پندار نیک و کردار نیک از روحانیان حکومتی دیده اند تا ایمانشان نیرومند تر شود؟و از روحانیت جز جسمانیت چه دیده اند تا روحشان فربه تر گردد؟ ;

برای فرستادن سرد مزاجانی چند به گرمخانه مجلس، مهر و امضای امام زمان را در پای فهرست فاتحان انتخابات گذاردن و بر منابر و از صداوسیما سخنان سست و خرافی پراکندن و در مقابل مخالفان برآشفتن وشهرآشوبان را به خشونت بر انگیختن و اندیشه های نو را فروکوفتن و از متفکّران توبه طلبیدن و "مدرسه معصومیه" ساختن و سهم امام معصوم را در آن ریختن و هر چند گاه آشوبی بدست آن "روحانیان " بر پا کردن وعصمت مرجعی وحریم محترمی راشکستن وحتی بر خانقاهیان رحم نکردن وخانه بر سرشان فرود اوردن و در نماز جمعه ارهاب و ترور را تحسین و ترویج کردن، آیا نشانی از کردار و گفتار نیک دارد

روحانیت ما نقش ناپسند خود را در کاهش ایمان جوانان نمی بیند و به یمین و یسار می رود تا مجرم و مقصر پیدا کند. از سر انصاف باید گفت که حساب قلیلی از روحانیان پارسا و پاکدامن از این مجموعه جداست و من اگر غایت و غرض از این همه نازک اندیشی های فلسفی- کلامی را چیزی جز اقامه عدل و بسط فضیلت می دانستم، این همه از کجروی های رهبران دینی نمی گفتم