نامه سرگشاده به حضرات آیات عظام حوزه علمیه قم و مراجع محترم تقلید

نامه سرگشاده به حضرات آیات عظام حوزه علمیه قم و مراجع محترم تقلید

با عرض تحیت و عرضه اعتذار از تصدیع اوقات شریف
محترماً معروض میدارد

کارنامه دولت نهم سراسر سیاه و نکبتبار است. در این مدت کّذابان دغلبازی که محصول حیات غیرمکتبیشان انباشت ثروتهای چندصدمیلیاردتومانی از بیت المال مسلمانان بوده خلفاً عن سَلَف تکیه بر صندلی های صدرات و ارائک وزارتی زده اند که پیش از انتصابشان محل جلوس جاعلان خنّاس و جاهلان خدانشناس بوده است

سیاستهای غلط و نادرست دولت نهم، شیرازهء مملکت را از هم پاشیده و فشارهای اقتصادی و اجتماعی برهموطنان شریف و مسلمانان آزاده ایران وارد آورده آن چنان که فریاد و فغان عموم آحاد جامعه گوش فَلَک را کر کرده و دست استغاثه خلق به آسمان بلند است و ربنافتّح لنا بابا من السمإ و اقطع ایدی الظالیمن را مِنَ الغَداه إلی العَشإ فی القنوت و السجود مکرراً تکرار میکنند. در این میان اقشار ضعیفتر جامعه به استضعاف مضاعف دچار شده و اصناف بسیطی از برادران و خواهران مسلمان ایرانی - علاوه بر تحمل فشارهای اقتصادی و محرومیتهای عامه اجتماعی- به بهانه پیروی از مذهب تسنن یا مکتب تصوف مورد سرکوبی عقیدتی نیز قرار دارند

در این میان، دولت ناتوان نهم چون آفتاب بقای خود را برلب بام افول و نزول میبیند و کشتی شکسته اش رادرغرقاب هلاک و ورطه بلا می یابد میکوشد تا با خود صاحبنامان بسیاری را در منجلاب مذلت و گرداب نکبت فروکشد. این دولت رفتنی است اما نباید اعتبار و آبروی روحانیت را باخود ببرد

حضرات علمای اسلام
شعر ِروان، بُردی بلند دارد. بُردی به بلندای تاریخ. شاهان و شیخان بسیاری در این مملکت آمده و رفته اند و اثری و نشانی از آنان باقی نمانده، جز آنچه شاعران در باره آنان گفته اند و به نیکی یا بدی آنها را یاد کرده اند. شعر اثری است که بجا میماند و تاثیرش از خاطره ها زدودنی نیست. خاصه اگر کلامی روان و ساده و دلنشین و همه کس فهم باشد. غالب ضرائب الامثال فارسی و عربی مصاریع یا ابیاتی از قصاید و قطعات شعرهای شاعران ایام پیشین است که از پس هزاره ای از سروده شدن برجامانده. به بیهوده نیست که در قرآن کریم سوره ای به "شعراء" اختصاص یافته و این از برد بلند شعر حکایت دارد. وقتی طنطنه آهنگ کلمات رسول خدا ص بر دل و جان مستعمان فرومینشست و آنها را تسخیر و مسحور میساخت، عده ای او را شاعری ساحر گمان میکردند. اگرچه این ظن برخطا و نادرست بود اما درهرحال از برد بلند شعر حکایت داشت. هنوز هم همه به یاد میآورند که یکسال پیش از انقلاب بهمن ماه! مقارن با اوایل قضایایی که منتهی به سقوط شاه شد، شعری در ایران انتشار یافت و بخاطر طنز نیشدارش دست به دست در میان مردم چرخید و به حافظه تاریخی ایرانیان سپرده شد. شاعر با به تصویر کشیدن یک کابوس شاهانه با مطلع " خدا یک شب به خواب شاه امد" از وحشت محمدرضا پهلوی شاه مخلوع با مشاهده امام -ره- در اثنای خوابش نظمی ساخته بود. از قول شاه در این منظومه شکایتهایی در محضر خداوند طرح شده بود به این مضمون که شیعیان براساس روایتهایشان شاه مملکت را سایه خدا و ظل الله بحساب می اوردند و از او اطاعت

میکردند، و مردم دنیا نیز محمد رضا پهلوی را شاهی بزرگ میشناختند!! که الگویی برای سایر سلاطین منطقه

مانند شاه حسین اردنی و شاه حسن مراکشی بود؛
همان سلطان حسن شاه مراکش

زمن تقلید میفرمود جاکش

اما ناگهان امام خمینی –ره- آمد و به عنوان این که آیت الله است حرمت شاهِ ظل الله را شکست و آبرویش را ریخت. شاه در طنز شاعرانه شاکی بود و با آه و فغان میگفت
اگر او آیت الله است باشد
نمی باید به ظل الله بشاشد

سرایندهء این شعر، کوتاه زمانی پس از انقلاب پنجاه و هفت برای همیشه بترک وطن مالوف گفت و رفت اما شعرش ماند و هنوز هم بعد از سی و اند سال در خاطرهء ایرانیان موج میزند و محو شدنی نیست

غرض از ذکر این مقدمات آن است که یاران حلقهء اخوان صفا و خُلّان وفا که عرایض خودرا پیش از این بارها با

امضای طلاب حوزه علمیه قم پیروان اسلام ناب محمدی به عرض حضرت عالیات رسانده اند اطلاع یافته اند که گروهی از شاعران سخن پرداز که طبعی هموار و قریحه ای بهنجار دارند و به روانی آب و به برندگی تیغ قادر به خلق چکامه های منظوم و منثورند درصدد برآمده اند تا زبان گویا و قوه ناطقه مردم بجان آمده ایران گردند. این شاعران برآنند تا با احیای سبک قدح سوزنی سمرقندی و عبیدزاکانی نقاب از روی مدعیان دروغین بردارند و این شیادان را در لجنزار بول وغایط فرو بمالند و حرمت صغیر و کبیری از خیل کذابان را نشکسته باقی نگذارند. این جزا شایسته این ناشایستگان دون سیرت و کژدم صفت است که ظرف این سی سال، خون خلق خدا را با سوء استفاده از نام شریعت مقدس اسلام در شیشه کرده، ثروتهای نجومی به جیب گشاد زده و مدارک جعلی و تقلبی برای خود ساخته اند
این زمان پنج پنج میگیرد
چون که شد زاهد و مسلمانا

درعین حال این شاعران قدح پرداز از جهت حفظ مقام و پاسداشت موقعیت حضرات آیات عظام و مراجع بزرگ تقلید که حافظان بیضه اسلامند، از آن حضرات خالصانه و مخلصانه تقاضا دارند تا هرچه زودتر از ظلمه و ستمگران فاصله بگیرند تا ترکش انفجار خشم متبلور در شعر روانشان به ساحت آنان ترشح نشود. که دریغ است که در این آشفته بازار اعتبار مرجعیت نیز درهم شکسته شود
ذوالفقارت که به هیجا تیز است
اژدها سیرت و خوف انگیز است
چون دوصد زرع به بالاش دهی
باز خود سیرت اولاش دهی
بیشهء ارژنت این شیر شده
اژدهایی است که شمشیر شده

به این دلیل از محضر آقایان علمای بلاد و مراجع حوزه نشین تقاضای فوری و عاجل داریم که به حکم و لولادفع الله

الناس بعضهم ببعض لفسدت الارض و لهدمت الصوامع امر به استخلاص برادران مسلمان هموطن که به جرم پیروی از مکتب درویشی بازداشت و محبوس و نفی بلد شده و شلاق تعزیر خورده اند صادر گردد که یا صاحبی السجن! ء ارباب متفرقون خیر، ام الله الواحد القهار؟! و منع اکید از تخریب حسینیه ها و تکایا و امکان عبادی و منازل مسکونی آنان صادر گردد و بحکم ولاتقل لهما افّ از بیحرمتی نسبت به بزرگان و اکابر آنان که مسلمانان با تقوا

هستند خودداری شود که انّ ابی شیخ کبیر تا برهمه مردم مسلم شود که اعمال خلاف دست اندرکاران بیعرضه و بیلیاقت دولت نهم متکی به حمایت حضرات علمای اعلام و مراجع کرام نیست و آقایان علما ازهمه این خسارتها و آسیبهایی که به اسم شریعت اسلام بر جان و مال و عرض و ناموس مسلمانان وارد میشود بیزارند و اظهار کراهت و نفرت دارند

درخاتمه این عریضه به محضر مقدس علمای اعلام و مراجع عظام عرضه میداریم که خیال بستن پایگاه های خبری اینترنتی که اقدام به انتشار گسترده اشعار شاعران قدح پرداز فارسی زبان که سخنگویان گویا و توانای خلق درزنجیر و مردم بجان آمده ایران و هموطنان شریف ما هستند خیال محال است و مجالی برای مدعیان کذاب و قدرت نمایان قلابی امثال محسنی اژه ای بدنام و دارودسته گمنام او برای نیل به این مقصود در دست نیست. به این حقه بازان پرباد وتیز، و شیادان ِ مستضعف ستیز باید گفت اگر در کف دست خود مویی میبینید پیروزی درمیدان شعر و ادب را در برابر شاعران قدح پرداز خواهید دید
ای محسنی ! اگرچه سخن نیک دانیا
یک نکته گویمت، بشنو رایگانیا
قدح کسی مکن که ز تو ِمه بُوَد به سنّ
شاید تو را پدر بُوَد و تو ندانیا

حُکَما از قدیم گفته اند إنّ مِنَ الِشّعرِ لَسِحراً. حیف است ذوالفقار علی در نیام باشد و زبان سعدی در کام! به خدای احَد و واحد سوگند – و انّهُ لقَسَمُ لو تَعلمون عظیم – که کوتاه زمانی کافی است تا به همه نشان دهد که چگونه فتوکپی این چکامه ها در سراسر ایران درمیان فارسی زبانان رنجدیده توزیع میشود و به در ودیوارهای حوزه های علمیه الصاق میگردد و ابیات آن، وِرد زبان پیرو جوان و خرد و کلان خواهد شد. فانذرتکم بصاعقه مثل صاعقه عاد و ثمود

یاعلی ملای کوفی نیستم
دشمن درویش و صوفی نیستم
صوفی و سنی برادرهای من
شیعیان بالجمله سرورهای من
دستِ من باز است بهر اتحاد
اتحاد امت حق زنده باد